Bezoek, donderdag 20 februari 2020

Vandaag bleven we thuis om de loodgieter z’n werk te laten doen. Het badkamermeubel sloten we aan op de aanvoer en de afvoer. Je moet erbij zijn om precieze aanwijzingen te geven. Daar heeft Gerard inmiddels ervaringen mee! En … een Guinese monteur heeft nauwelijks gereedschap, bijv. een accuboor of een slijpschijf. Alles gaat met handgereedschap. Ze zijn met z’n tweeën en ze zijn wel even bezig. Het moet gezegd, ze leveren wel goed werk af. De monteur heeft al eens gemopperd op Gerard omdat hij allerlei ‘nieuwe’ dingen meeneemt uit Nederland. Hij weet vervolgens dan niet hoe het werkt en of hij wel het goede gereedschap heeft. ‘Steeds hetzelfde blijven doen’ is veel beter.

Sjoerdtje en ik trekken de stoute schoenen aan om een eind te gaan lopen, overigens niet zo’n pretje in de zon en in het stof. Maar voilà. We liepen uit de drukte  naar ‘onze’ kerk op een heuvel met een mooi uitzicht over de bomen en een buitenwijk van Nzérékoré. M’n T-shirt was drijfnat maar ook zo weer gedroogd in de wind, opgehangen aan een spijker. Onderweg kom je van alles tegen zoals een zwaarvervuilde afvoer van het overslagterrein van Total als gevolg waarvan de groene smerigheid zo de goot langs de straat inloopt en vervolgens de bodem inzakt.

En veel stalletjes en kraampjes. En een middelbare school, waar we een korte rondleiding kregen; zeer uitnodigend. Goed onderhouden en schoon, maar wel met hurk-wc's. Dan doet de JDFschool het beter met wc-potten en gelegenheid de handen te wassen. En allerlei situaties, bomen en mooie planten om foto’s van te maken.

Zoals van aubergines en papaja’s. Bij het huis van Vivianne en Jefson staan diverse bomen  zoals een palmboom vol met kokosnoten, enkele avocado- en mangobomen en een zuurzakboom. De vruchten en bladeren van de zuurzak hebben veel geneeskundige eigenschappen, onder anderen tegen vormen van kanker, diabetes en aderverkalking.

De zon is zojuist onder en ons bezoek komt zojuist aan. Vanaf het ziekenhuis in Nzao en de Cama-post: Agaath, Arjo, Tine en een vrouw van wie me de naam ontschoten is. Gezellig om samen met elkaar te eten en verhalen te delen. En ook om te vertellen over de bouw en de plannen van de JDF. En over de wederwaardigheden in en om het ziekenhuis en de nieuwbouw van de kraamkliniek. En handig om het Nederlands wat op te halen :>).

De dames Lamko, Vivianne en Sjoerdtje sloten de dag af met verscheidene potjes rummikub. De dag werd ook afgesloten met een lichte regen en geflits en gerommel in de verte. Van een heuse hoosbui zou het jammer genoeg niet komen.