Het belooft
een relaxte dag te worden. Dat is wel even schrikken na de reis vanaf
Nzérékoré. Ik zat al vroeg boven. ‘Boven’ is de nog niet afgebouwde bovenetage
waar Paul een ontmoetingsruimte heeft bedacht. De pijlers staan overeind en het
dak is klaar. Er zijn geen muren (en geen ramen) en die komen er misschien ook
niet. Wel balustrades. Een open ruimte vierhoog, waar het altijd waait en waar
je altijd een schaduwplek kunt vinden. Tenminste, als er ruimte is. Ik heb
zojuist een plekje kunnen ontdekken tussen de ongelofelijke bende van
bouwmateriaal en bouwafval. Als de bouwers iets gebruikt hebben, laat ze het
gewoon om zich heen vallen. Maar, ik zit en de plek als zodanig geeft voldoende
inspiratie. Dus is een bladzijde in het schrift, dat ik in Nzérékoré voor een
euro heb gekocht, gauw geschreven.
We zijn nog
even naar de hoofdweg gelopen om wat etenswaren in te slaan bij de kraampjes en
winkeltjes. Het was er druk, vol en zweterig en het stonk er enorm. Een plek om
snel weer te verlaten. In Nzérékoré zagen de winkeltjes er veel beter uit.
De
trouwdienst begint. Dat wil zeggen, dat ik het idee heb dat de trouwdienst
begint. Er is een voorprogramma met snoeiharde muziek, zodat ik redelijk vaak
even ontsnap naar het schoolplein, grenzend aan de kerk. Het voorprogramma
stopt en de eigen band begint te spelen, ook snoeihard. Eindelijk komt het
bruidspaar in zicht, voorafgegaan door enkele mooi geklede jongens en meiden en
begeleid door opzwepende muziek, gezang, handgeklap en dans.
Dat duurt wel
even, maar eindelijk wordt het stil en neemt Paul het woord. Hij preekt over de
verhouding tussen man en vrouw, een ‘verrassing’. Ondertussen loop ik even weg,
nu vanwege de lange preek en de warmte, en dan volgt het ringschuiven en de
handoplegging, onder veel ‘halleluja, amèn, amèn’. Een heel uitgebreide ceremonie, ook dat is Afrika … er
komt geen eind aan.
Het
schoolplein was ingericht met tafels en stoelen met op een verhoging de tafel
van het bruidspaar. En er was een baldakijn opgericht, gelukkig, tegen de zon.
Ook voor ons was een plek gereserveerd om mee te eten. Lekkere rijst met vlees
en élk een eigen bord met bestek. Plus veel water én een blikje mangosap. Die
sap viel niet lekker … maar een uurtje later was die (er) uitgewerkt en zat ik
weer ‘boven’.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten